Zarejestrowane przesłuchanie stanowi dowód w Sądzie. Pokoje te przeznaczone są zwłaszcza dla dzieci, młodzieży i dorosłych ofiar przemocy w rodzinie. W tych pokojach znajdują schronienie maluchy, które przyjdą same lub zostaną przyprowadzone do komendy, z powodu braku opieki nad nimi lub zagubienia się na terenie miasta. Od przedszkola do… sądu Codzienność często zmusza nas do bycia w sytuacjach, w których nie mamy ochoty uczestniczyć. Popełniamy gafy, zachowujemy się w sposób, którego się wstydzimy, kłócimy się z najbliższymi. Czasem przekraczając granice - dobrego smaku, moralności lub prawa. W tym ostatnim przypadku zagrożenie jest podwójne - że świadkiem czynu będzie dziecko, które zostanie postawione przed ogromną trudnością zeznania tego, co widziało. Choć nikt nie ma serca zmuszać dzieci, które nie ukończyły 15. roku życia, do mówienia o tym, co jest dla nich często traumatycznym przeżyciem, ich rola podczas postępowania sądowego jest często niezbędna, by wyjaśnić sprawę. To sprawia, że muszą być one poddane szczególnej ochronie. Z uwagi na wrażliwość i niedostateczną jeszcze znajomość rzeczywistości, w której żyją, polskie prawo troszczy się o to, by nie doszło w przypadku dziecka do tzw. wtórnej traumatyzacji, czyli powtórnego, bolesnego zderzenia się z przykrymi wydarzeniami. Tym bardziej, że w zdecydowanej większości przypadków dziecko jest zarówno świadkiem, jak i pokrzywdzonym. Zasady przesłuchiwania dziecka normują przepisy Kodeksu postępowania karnego. Artykuł 185b mówi o tym, że "świadka, który w chwili przesłuchania nie ukończył 15 lat, można przesłuchać w warunkach określonych w art. 185a w sprawach o przestępstwa popełnione z użyciem przemocy lub groźby bezprawnej lub o przestępstwa określone w rozdziale XXV Kodeksu karnego, jeśli zeznania tego świadka mogą mieć istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy". Takie przesłuchanie powinno jednak odbyć się tylko raz (chyba że pojawią się nadzwyczajne okoliczności w sprawie), a "przeprowadza je sąd na posiedzeniu z udziałem biegłego psychologa" w warunkach zapewniających dziecku pełne bezpieczeństwo, tzn. w odpowiednim do tego pokoju lub na sali rozpraw, ale po uprzednim wyproszeniu na czas przesłuchania publiczności. Z takiej rozmowy sporządzony musi być protokół, który jest odczytywany lub odtwarzany podczas rozprawy. Separacja dziecka od rozwodu Występowanie dziecka w sądzie w roli świadka możliwe jest tylko w przypadku spraw odnoszących się do przestępstw, wspomnianych w/w artykułach kpk. Zgodnie bowiem z art. 430 Kodeksu prawa cywilnego, "małoletni, którzy nie ukończyli lat trzynastu, a zstępni stron, którzy nie ukończyli lat siedemnastu, nie mogą być przesłuchiwani w charakterze świadków". Przynajmniej formalnie. Zdarzają się bowiem sytuacje, gdy rozmowa z dzieckiem jest z punktu widzenia prowadzonej sprawy niezwykle ważna i pomocna w przygotowaniu przed sąd orzeczenia. Tak dzieje się np. podczas postępowania rozwodowego, gdy sąd musi ustalić okoliczności rozkładu pożycia, w tym sytuację dzieci stron (art. 441 kpc), a także postanowić, pod czyją opieką one pozostaną i w jaki sposób rozłożone będą koszty ich utrzymania przez rozwiedzionych rodziców. Sąd w takim przypadku sięga po dozwolony środek poznania sytuacji rodziny i za pośrednictwem kuratora zawodowego przeprowadza wywiad środowiskowy i zasięga opinii specjalistycznej placówki, np. Rodzinnego Ośrodka Diagnostyczno-Konsultacyjnego. W badaniu przeprowadzanym przez ośrodek uczestniczą zarówno dzieci, jak i ich rodzice, a jego celem jest ustalenie specyfiki ich więzi rodzinnych. Kurator sądowy ma obowiązek zebrać informacje o warunkach życia dziecka z możliwie każdego źródła: sąsiedztwa, przedszkola czy szkoły. Wszystko to ma pomóc sądowi wydać postanowienie, uwzględniające dobro dziecka. Dzięki nowelizacji kpc (weszła w życie 13 czerwca 2009 roku), sąd może wydać decyzję o tzw. wysłuchaniu informacyjnym dziecka, różnym od przesłuchania, dzięki czemu nie uderzającym w przepis, zabraniający przesłuchiwania małoletnich świadków. - Sąd w sprawach dotyczących osoby małoletniego dziecka wysłucha je, jeżeli jego rozwój umysłowy, stan zdrowia i stopień dojrzałości na to pozwala. Wysłuchanie odbywa się poza salą posiedzeń sądowych. W doktrynie podnosi się, że przepis ten zezwala na wysłuchanie informacyjne dziecka także w sprawach rozwodowych. Nie jest to przesłuchanie świadka, ale wysłuchanie, które odbywa się poza salą sądową. Wysłuchanie to powinno dotyczyć tych spraw, które dziecka "dotkną", czyli władzy rodzicielskiej czy kontaktów z rodzicami - mówi Olga Trocha, prawnik i członek zespołu organizacyjnego kampanii Fundacji Dzieci Niczyje "Dziecko - świadek szczególnej troski". Wysoki sądzie, nic nie rozumiem… Przesłuchanie osoby małoletniej, jeśli jest konieczne, powinno odbyć się w warunkach jak najbardziej sprzyjającym otwarciu się dziecka i zapewnienia mu poczucia bezpieczeństwa. Do niedawna odbywało się ono na sali rozpraw po uprzednim wyproszeniu publiczności z sali. Dziś coraz powszechniejsza staje się praktyka przesłuchiwania dzieci w specjalnych pomieszczeniach, które spełniając ściśle określone wymogi techniczne i formalne, zapewniają maksimum dyskrecji, stwarzają atmosferę rozmowy, a przy tym umożliwiają przeniesienie jej na nośnik, stanowiący dowód dla sądu. Przyjazne pokoje przesłuchań dzieci - bo tak nazywane są te miejsca - mają zminimalizować czynniki stresogenne i sprawić, że dziecko będzie czuło się podczas przesłuchania komfortowo. Aby było to możliwe, pokój musi dzielić się na dwa odrębne pomieszczenia: miejsce, zaaranżowane na pokój dziecka (ważny jest tu każdy szczegół: od kolorystyki ścian, aż po dostępne zabawki) - w nim z dzieckiem rozmawiać będzie biegły psycholog oraz sędzia i pokój techniczny, w którym będą przebywać osoby obserwujące przesłuchanie (prokurator, obrońca). Przesłuchanie jest rejestrowane za pomocą sprzętu audiowizualnego, dzięki czemu podczas faktycznej rozprawy sąd może udostępnić stronom obraz prezentujący zeznania świadka. Przesłuchanie prowadzić może tylko osoba uprawniona do realizacji czynności procesowych z udziałem dzieci (mająca ukończone odpowiednie szkolenie) - zwykle jest nią biegły psycholog, doświadczony w pracy z dziećmi i łatwo nawiązujący z nimi kontakt. Pierwszym etapem przesłuchania jest luźna rozmowa z dzieckiem, której najważniejszymi elementami są rozpoznanie stanu rozwoju dziecka, w szczególności zdolności do odróżnienia prawdy od kłamstwa oraz wyjaśnienie dziecku zasad przesłuchania oraz rejestrowania rozmowy. Dopiero po tej części prowadzący przechodzi do faktycznego celu przesłuchania - zadawania pytań. Z przesłuchania sporządzany jest protokół, do którego załączany jest zapis dźwięku i/lub obrazu. Nie tylko sądy dbają o to, by zapewnić małym świadkom ochronę na czas zeznań. Specjalne pomieszczenia przeznaczone do przesłuchań znajdują się także na niektórych komisariatach. "Niebieskich pokoi", według szacunków policji, istnieje w Polsce ok. 240. "Dziecko - świadek szczególnej troski" Potrzeba zapewniania dzieciom, występującym w charakterze świadków w sądzie, ochrony i opieki podczas czynności procesowych, stała się przyczynkiem do uruchomienia programu "Dziecko - świadek szczególnej troski". Fundacja Dzieci Niczyje, która jest organizatorem, za cel akcji obrała nie tylko ochronę dzieci, uczestniczących w procedurach prawnych, ale także promocję idei przyjaznych przesłuchań. Programy, akcje i kampanie FDN adresowane są do sędziów, policjantów, prokuratorów, adwokatów - wszystkich osób, które w profesjonalny sposób udzielają pomocy dzieciom-ofiarom/świadkom lub mają z nimi w sądzie bezpośredni kontakt. To dla nich organizowane są szkolenia, doskonalące kompetencje zawodowe związane z przesłuchiwaniem dzieci. W ramach fundacji funkcjonuje Koalicja na rzecz Przyjaznego Przesłuchiwania Dzieci, a także Klub Biegłego Psychologa. Już w 2004 roku odbyła się I edycja kampanii społecznej, której celem jest uwrażliwienie sędziów, prokuratorów, obrońców i biegłych psychologów na specyficzną sytuację dzieci w postępowaniu sądowym. Hasła kolejnych edycji kampanii - "Wysoki sądzie, boję się" (2004), "Wysoki sądzie, mam prawo się nie bać" (2007) i "Będę przesłuchany/-a" (2010) - nawiązują do podstawowych problemów, z jakimi stykać muszą się w sądzie mali świadkowie. - W naszym programie zajmujemy się głównie postępowaniem karnym i udziałem dzieci w nim (dzieci jako świadkowie lub jako pokrzywdzeni). W chwili obecnej już wiele zmienia się pozytywnie w postępowaniu karnym, gdzie przesłuchiwane są dzieci - twierdzi Olga Trocha. Choć wszystkie te sprawy normują przepisy prawa, postępowanie wciąż nie jest doskonałe. Jednym z problemów - według prawniczki z Fundacji - jest zagwarantowanie szczególnego trybu przesłuchania (tylko jednorazowe spotkanie dziecka z biegłym psychologiem) tylko tym małoletnim, które są ofiarami przestępstw o charakterze seksualnym lub przeciwko rodzinie. Inne pokrzywdzone dzieci, np. ofiary handlu, już nie mogą liczyć na tego typu przywilej. Wciąż kuleje także proces wprowadzania w życie idei przyjaznych przesłuchań dzieci. - Przesłuchania dzieci często prowadzone są w miejscach do tego nieprzystosowanych. Od lat zwiększa się ilość i rola przyjaznych pokoi przesłuchań, jednak, niestety, większość przesłuchań odbywa się poza nimi, a więc na sali sądowej, w pokoju prokuratora, na komisariacie policji. Przesłuchania dzieci nie są także w wielu przypadkach nagrywane, co sprawia, że w wielu przypadkach muszą być powtarzane. Wielokrotny zaś kontakt dziecka z wymiarem sprawiedliwości zwiększa ryzyko jego wtórnej wiktymizacji i traumatyzacji - przyznaje Olga Trocha. Dzięki takim programom jak projekt Fundacji Dzieci Niczyje z pomocy profesjonalistów skorzystać mogą (i powinni) także opiekunowie dzieci, które są świadkami w postępowaniu sądowym. Dla dobra dziecka i rozwiązania toczącej się sprawy ważne jest bowiem odpowiednie przygotowanie osoby małoletniej do przesłuchania oraz oswojenie go z organem sądowym. Mały świadek jest tak samo wartościowym świadkiem jak dorosły; jego zeznania mają dla sądu taką samą wartość merytoryczną i dowodową. Potrzebuje on jednak należytej ochrony, którą muszą mu zapewnić zarówno wymiar sprawiedliwości, jak i bliscy dziecka.
Sprawdź szczegóły ogłoszenia: Ogłoszenie o zamówieniu Roboty budowlane „Remont i adaptacja pomieszczeń przeznaczonych na pełnienie funkcji przyjaznego pokoju przesłuchań „niebieski pokój” w Sądzie
Dzieci coraz częściej stają przed sądem. Ledwo dosięgając do barierki dla świadków, mają naprzeciw siebie kilka śmiertelnie poważnych osób w dziwnych strojach. Sędzia, choć stara się zrozumieć dziecko, nie może pominąć procedur. Zadaje pytania językiem, który trudno pojmuje nawet dorosła osoba. Nim jednak dziecko znajdzie się na sali sądowej, musi opowiedzieć o traumatycznych przeżyciach policjantom i prokuratorom. Często w otoczeniu mundurów i wystających zza paska pistoletów. Nie lepiej jest u prokuratora, gdzie na przesłuchanie czeka na jednym korytarzu ze skazanymi zakutymi w kajdany. Od kilku lat w komendach policji i w ośrodkach diagnostycznych pojawiają się tzw. niebieskie pokoje. Są w nich zabawki, kolorowe ściany i meble. To jednak zbyt mało, by uchronić małego świadka przed strachem. Polscy policjanci, prokuratorzy i sędziowie ciągle nie wiedzą, jak rozmawiać z dzieckiem, które ma im opowiedzieć czasem o najstraszniejszych przeżyciach. Sądy to kombinaty, w których nie ma czasu ani pieniędzy na ochronę tych, którzy i tak już zostali skrzywdzeni. Od 2007 r. działa w Polsce Koalicja na rzecz Przyjaznego Przesłuchiwania Dzieci. Do inicjatywy Fundacji Dzieci Niczyje z entuzjazmem przyłączyły się organy ścigania i wymiaru sprawiedliwości. Ogrom pracy, jaki ukazał się ich oczom, był niewyobrażalny. Okazało się, że łatwiej będzie pomóc małym świadkom niż zmienić system. Pytanie tylko, jak złagodzić strach w dziecku, które musi opowiedzieć o sprawach, których boją się nawet dorośli. Odpowiedzi szukają eksperci z Koalicji na rzecz Przyjaznego Przesłuchiwania przesłuchań- Świadek jest osobą małoletnią i rodziną jednej ze stron. Czy wobec tego świadek skorzysta z możliwości odmowy składania zeznań? - zapytał sędzia 12-letniego Adama. Zdezorientowany chłopiec odpowiedział tylko dlatego, że dostał znak od bliskiego siedzącego na widowni. Nie zrozumiał ani słowa z tego, o co zapytał go człowiek z łańcuchem na szyi. Ten sam, który wcześniej zgodził się na wyprowadzenie z sali rozpraw, na czas zeznań chłopca, jego zastępczej matki, która 50 razy wbijała nóż w ciało jego zastępczego widział jednak kobietę na korytarzu, gdy skutą kajdanami prowadziło ją dwóch uzbrojonych policjantów. Tę, która go przez całe życie wychowywała, dzięki której nie wylądował w domu dziecka. Chłopiec nie widział samej zbrodni, bliscy nie wtajemniczyli go w to, co się stało sierpniowej nocy 2008 r. w domu jednorodzinnym w Poznaniu. Mimo że nie miał skończonych 15 lat, stanął przed sądem, by opowiadać o kłótniach między przybranymi rodzicami. Na sali sądowej nie było psychologa, nie było zabawek ani kolorowych ścian. Był język prawników i kilka bacznie wpatrujących się w świadka obcych z magnetofonuDo sądu nie musiał przyjść 5- letni Kacper, jedyny świadek morderstwa swojej siostrzyczki. 2,5-letnia Sandra jeszcze żyła, gdy pijany przyjaciel jej matki wrzucał ją nieprzytomną do szamba we wsi Przewóz (woj. lubuskie). Pobity chłopczyk zdążył dobiec do sąsiadów i powiedzieć im o tragedii, która rozgrywa się na podwórku obok. Jasnym od początku było, że dziecko będzie ważnym świadkiem w sprawie matki i jej przyjaciela, którzy zostali oskarżeni o zabójstwo ze szczególnym okrucieństwem. Kacper nie musiał jednak pojawiać się w sądzie. Został przesłuchany w specjalnym pokoju przesłuchań. Pytania zadawał psycholog, obok siedział prokurator. Wszystko było nagrywane. Głównie po to, by 5-latek opowiedział wszystko tylko raz. Podczas drugiej rozprawy sąd wyprosił publiczność i odtworzył zeznania dziecka. O makabrycznych szczegółach, które zapamiętało dziecko dowiedzieli się jedynie oskarżeni, prokurator i skład sędziowski. Nagranie trwało kilkadziesiąt minut. Musiało wystarczyć sądowi, bo nie zdecydował się na jeszcze jedno zeznanie Jeżeli zeznania dziecka są dobrze nagrane, to jest to dowód, którego w zasadzie nikt nie może podważyć. Kilkanaście razy uczestniczyłam w przesłuchaniu, które było prawidłowo nagrane i ani obrona, ani oskarżony z tym nie dyskutował - jest przekonana sędzia Anna Maria Wesołowska. Podkreśla jednak, że by w ogóle takie zeznanie było możliwe, potrzebne są pokoje przesłuchań z prawdziwego zdarzenia. Gdy wraz z prokuratorem przesłuchiwała 11-letnią Monikę, której rodzice zamordowali czwórkę jej rodzeństwa, ukrywając ciała w beczkach po kapuście, postanowiła nagrać zeznania. Wszystko odbywało się w zwykłym pokoju przesłuchań. Wkrótce okazało się, że na nagraniu słychać głównie odgłosy ulicy, które docierały przez otwarte okno. Policyjni technicy z trudem uratowali zeznania mózguJak bardzo ważna jest właściwa opieka i podejście do małego świadka przestępstwa pokazuje sprawa małego Jacka ze Środy Wielkopolskiej. O dziecku stało się głośno, gdy w grudniu 2008 r. zadzwoniło na policję. 9-latek prosił o pomoc, bo jego rodzina została uprowadzona. Policja znalazła chłopca w lesie, do jednego z drzew przywiązany był jego półnagi i pobity ojciec, w samochodzie nieopodal leżała uduszona matka. Już następnego dnia aresztowano jego ojca Jacka D. i postawiono mu zarzuty morderstwa swojej żony. Syn bronił ojca do czasu. Złamał się dopiero podczas przesłuchania u prokuratora. Przyznał się też, że wcześniej dosypał matce amfetaminę do napoju. Wszystko na polecenie ojca. Co takiego się stało, że 9-letnie dziecko, które widziało brutalne zabójstwo matki potrafiło kłamać przed policją, a potem prokuratorem?- Skłonność dziecka do zgadzania się z informacjami podawanymi przez dorosłego wynikać może z wyższej pozycji, autorytetu. Dzieci mają tendencję do postrzegania dorosłych jako gotowych do współpracy, szczerych, posiadających wiarygodną wiedzę. Stąd też mogą mieć większe zaufanie do wiedzy dorosłego niż do informacji z własnej pamięci - mówi Monika Zielona-Jenek z Instytutu Psychologii UAM. Dlatego tak ważnym jest odpowiednie przeszkolenie osób, które z dzieckiem będą później współpracować. Jak brzemienne w skutkach mogą się okazać umiejętności przesłuchujących, pokazuje jedna z ostatnich rozpraw z udziałem 5-letniego Kacpra, który dopiero wtedy wyznał, że jednak nie widział śpiącej mamy, która miała nie widzieć momentu mordowania jej córeczki. O tym, że chłopiec kłamał, najprawdopodobniej, by uchronić matkę przed karą, pokazał dopiero eksperyment procesowy, który wykazał, że dziecko nie mogło widzieć dramatu rozgrywającego się w domu w Przewozie. Za duże na ochronęŚwiadek do 15. roku życia może liczyć na obecność psychologa i uniknąć wizyty w sądzie oraz spotkania twarzą w twarz z oprawcą. Problem pojawia się, gdy zeznawać musi starsze dziecko. Tak było w przypadku dziewcząt, które są pokrzywdzonymi i świadkami w sprawie byłego trenera siatkówki, Krzysztofa L. Psycholog rzeczywiście był obecny podczas zeznań przed prokuratorem, ale nie po to, by uchronić dziewczęta przed przykrością wracania do bolesnych wspomnień, ale głównie po to, by ocenić, czy nie kłamią. O tym, jak miał je poniżać i molestować trener, musiały jeszcze raz opowiedzieć przed sadem. Przysłuchiwał się temu sam oskarżony, a jego obrońca próbował udowodnić, że pokrzywdzone są niekonsekwentne w swoich zeznaniach. Zgodnie z przepisami bowiem dzieci powyżej 15. roku życia mogą zeznawać podczas Z moich doświadczeń prokuratorskich wynika, że poza tą ochroną pozostaje duża grupa świadków w wieku 16-17 lat. I winię za to nie tylko osoby, które prowadzą sprawy, ale również regulacje prawne - mówi prokurator Jerzy Biedermann, ekspert koalicji. Jego zdaniem w Polsce zbyt często przesłuchanie dziecka wynika, nie z prawdziwej i sprawdzonej konieczności, ale z możliwości samego przesłuchania nieletniego. Śledczy podkreśla słabe wykorzystanie źródła informacji, jakie mogą stanowić osoby, którym dziecko opowiedziało o przestępstwie. - Te osoby nie tylko mogą dostarczyć cennych informacji, ale wiedzą już, jak postępować z dzieckiem czy młodym człowiekiem, by nie narazić ich po raz kolejny na przykrości związane z przestępstwem, którego padli ofiarą - podkreśla prokurator Biedermann. Prawo w stronę dzieciZ inicjatywy Fundacji Dzieci Niczyje po 2000 r. rozpoczęto w Ministerstwie Sprawiedliwości dyskusję na temat ochrony małoletnich w postępowaniu karnym. Udało się zmienić prawo tak, że w tej chwili dzieci w większości spraw mogą być przesłuchane jeden raz, jeżeli nie skończyły 15 lat. Na posiedzeniu obecny powinien być psycholog, towarzyszyć może obrońca. Także dziecko starsze może być przesłuchane tylko przez prokuratora, bez konieczności powtarzania zeznań w sądzie. - Trochę dobrej woli i świadomości, czym jest dla dziecka przesłuchanie wystarczy, żeby z tego przepisu skorzystać - twierdzi sędzia Wesołowska. Wraz z prokuratorem udało się sędzi przesłuchać za jednym razem 11-letnią Monikę, córkę Jadwigi i Krzysztofa N., skazanych na 25 lat więzienia i dożywocie za zabicie swoich dzieci i ukrycie ich zwłok w Dziewczynka wyszła obronną ręką z przesłuchania, chociaż przeżyła tak wiele - dodaje sędzia. Jej zdaniem źle się dzieje, że przesłuchania nadal odbywają się w sądach, w prokuraturach i na policji. Wyjściem mogą być postulowane przez koalicję szkolenia i certyfikowanie specjalistów. W Polsce dzieci przesłuchują sędziowie. Natomiast w Holandii są to osoby, które przeszły dziewięciomiesięczne szkolenie. Podobnie jest w Islandii. - Sędziemu bez przeszkolenia bardzo trudno zrozumieć, na czym polega problem dziecka. Zawsze powołuję się na to, że kiedy przesłuchiwałam dzieci, wydawało mi się, że jak machają nogami, to są zrelaksowane. Po jednym szkoleniu okazało się, że robię ogromny błąd, bo dziecko musi dotykać stopami podłogi, tylko wtedy czuje się pewnie. To machanie nogami jest objawem potężnego stresu - mówi Anna Maria Wesołowska. Prokurator się przyjaźniW 2007 r. koalicja wysłała zaproszenia do organów administracji, sądów, prokuratorów, komendantów policji i instytucji pozarządowych. Celem było wspólne polepszanie sytuacji, w których trzeba przesłuchać dziecko. W Wielkopolsce żaden sąd nie przyjął akcji przyłączyły się jednak poznańskie prokuratury okręgowa i apelacyjna. Przyjaźnie przesłuchiwać dzieci chce też Komenda Miejska Policji w Poznaniu. Gorzej sytuacja ma się, jeśli chodzi o placówki bezpośrednio zajmujące się świadkami i ofiarami przestępstw. Z instytucji i organizacji samorządowych w całej Wielkopolsce do programu przystąpiła tylko jedna placówka!- Nie wyobrażam sobie, że teraz mielibyśmy wrócić do przesłuchiwania dzieci w zwykłym pokoju, do którego ktoś ciągle wchodzi, zagląda, przerywa trudne zeznania - mówi Agnieszka Kusiak z Ośrodka Interwencji Kryzysowej w Pleszewie. W "niebieskim pokoju" mają lustro weneckie, kamery i aparaturę nagrywającą dźwięk. Gdy ośrodek kupi dźwiękoszczelne drzwi pokój będzie mógł ubiegać się o do programu popieranego przez ministra sprawiedliwości i Rzecznika Praw Dziecka nie dołączyła największa placówka zajmująca się pomocą psychologiczną podczas badań i przesłuchań najmłodszych. Rodzinny Ośrodek Diagnostyczno-Konsultacyjny w Pracujemy tylko na zlecenie sądu, nie jesteśmy odrębną jednostką. Nie wiem też, na co miałoby się przełożyć nasze przystąpienie do koalicji - tłumaczy Danuta Stopińska, kierownik RODK. Takich wątpliwości nie miał Terenowy Komitet Ochrony Praw Dziecka w Poznaniu. - To przede wszystkim wymiana doświadczeń, spostrzeżeń, zaskakujących rozwiązań z innymi placówkami. Nieocenione też okazały się spotkania i porady wybitnych specjalistów, których zrzesza koalicja - mówi Beata Kolska-Lach, przewodnicząca zarządu komitetu.
Niebieski pokój przesłuchań - RMF24.pl - „Niebieski pokój przesłuchań" dla ofiar przemocy w rodzinie otwarto w Komendzie Policji w Stargardzie Szczecińskim. Osobom, które mówią o swej
W dyspozycji Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie i Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie pozostaje tzw. „Niebieski pokój”, czyli pokój przesłuchań małoletnich świadków. „Niebieski pokój” obejmuje dwa pomieszczenia znajdujące się na parterze Sądu , oznaczone numerami 3 i 4. tzw. poczekalnię do pokoju przesłuchań oraz właściwy pokój przesłuchań dla małoletnich. Funkcjonowanie i wyposażenie pokoju przesłuchań małoletnich reguluje Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 grudnia 2013 roku. Poniżej znajduje się link na stronę Ministerstwa Sprawiedliwości , na której można zapoznać się z dokumentami regulującymi przyjazne przesłuchanie dziecka i wskazującymi na standardy wyposażenia pomieszczeń.

Dyrektor Sądu Rejonowego w Zielonej Górze Dyrektor Anna Ewa Pilecka Dane kontaktowe: Plac Słowiański 2 65-069 Zielona Góra pok. 401, piętro IV tel. (068) 322 02 29 e-mail: dyrektor@zielona-gora.sr.gov.pl. Zakres obowiązków: 1) kieruje działalnością administracyjną sądu, w zakresie wskazanym w art. 8 pkt 1 USP;

Kolorowe ściany, dużo maskotek i miejsca do zabawy - tak wygląda znajdujący się w sądzie okręgowym pokój przesłuchań... dla pokój, bo tak nazywane są pokoje przesłuchań dla dzieci, stworzono w Sądzie Okręgowym w Poznaniu. Pomieszczenie jest bardzo przyjazne i wręcz zachęca do zabawy. Wszędzie jest pełno zabawek dla starszych i młodszych dzieci. Można tam znaleźć kredki, malowanki, niebieskie biurko i bardzo kolorową kanapę. Wszystko to ma sprawić, by dziecko podczas przesłuchania czuło się komfortowo. - W ostatnich czasach kładzie się coraz większy nacisk na to, żeby dzieci było przesłuchiwane w takich przyjaznych miejscach – mówi Joanna Ciesielska-Borowiec, rzecznik prasowy Sądu Okręgowego w Poznaniu. – Dziecko ma się czuć przede wszystkim bezpiecznie, a samo przesłuchanie nie ma być stresujące. Niebieski pokój w Sądzie Okręgowym to nie pierwsze tego typu miejsce w Poznaniu. Przyjazne pomieszczenia znajdują się również w niektórych sądach rejonowych oraz na terenach placówek policji. - Wszystkie te pokoje mają spełniać jedno podstawowe zadnie – nie powinny przypominać sali sądowej – wyjaśnia rzeczniczka. W tej sytuacji również sędzia nie może wejść do takiego pokoju w Oczywiście sędzia musi dostosować się do zaistniałych okoliczności – opowiada Ciesielska-Borowiec. – Jeżeli jest taka potrzeba, bawi się z dzieckiem i w ten sposób go przesłuchuje. Często w przesłuchaniu uczestniczy również psycholog, który przez odpowiednie działania, najczęściej jest to zabawa, sprawia, że dziecko się otwiera. Mimo wszystko spotkanie w niebieskim pokoju to przesłuchanie tylko w innej formie, jednak dzięki przyjaznemu otoczeniu i atmosferze dzieci zapominają, z jakiego powodu się tu znalazły, a najczęściej w niebieskim pokoju przesłuchiwane są ofiary przemocy. Aby obejrzeć zdjęcia, kliknij w miniaturki pod artykułem. Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera
Moją jedenastoletnią córkę potrącił samochód. W wypadku odniosła liczne obrażenia. Teraz dostaliśmy wezwanie z sądu i nakaz stawienia się na rozprawie. Czy musz
Przesłuchanie dziecka, jako specyficznego uczestnika postępowania karnego odbywa się w zgodzie z zasadami i trybem określonym w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości. Jedną z nich jest zasada jednokrotnego przesłuchania dziecka. Jakie inne odrębności występują w stosunku do małoletnich? Regulacje dotyczące zasad i trybu przesłuchiwania dzieci w toku procesu karnego zawiera Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie sposobu przygotowania przesłuchania przeprowadzanego w trybie określonym w art. 185a–185c Kodeksu (Dz. U. z 24 grudnia 2013 r., poz. 1642). Dotychczas uregulowania te występowały jedynie w formie zaleceń opracowanych do prokuratorów, sędziów i policjantów przez Ministerstwo Sprawiedliwości oraz Fundację Dzieci Niczyje we współpracy z Koalicją na rzecz Przyjaznego Przesłuchiwania Dzieci. Odrębne zasady dotyczą przesłuchiwania dzieci, które nie osiągnęły 15 bądź 18 roku życia. Mają one zastosowanie w przypadku przeprowadzenia czynności przesłuchania w sprawie o przestępstwa na tle seksualnym (np. o gwałt). Wskazana czynność powinna odbywać się odpowiednim pomieszczeniu. Błękitny pokój Dziecko, które padło ofiarą przestępstwa (najczęściej dotyczy to przestępstw natury seksualnej) powinno być przesłuchiwane tylko w odpowiednio do tego przystosowanym pomieszczeniu. Zdaniem prawodawcy odpowiednie warunki zapewniają, zespolone ze sobą, pokój przesłuchań i pokój przesłuchań i pokój techniczny to zazwyczaj dwa sąsiadujące ze sobą pomieszczenia. Podzielone są lustrem weneckim (obserwacyjnym), które pozwala na obserwację i rejestrację przebiegu zdarzeń w drugim pokoju. Przy czym obserwator pozostaje niewidoczny. Ewentualnie pokoje mogą być połączone monitoringiem umożliwiającym przekaz zarówno dźwięku jak i obrazu. W tej sytuacji pokoje nie muszą ze sobą bezpośrednio sąsiadować, mogą nawet znajdować się na innych piętrach bądź w innych również: Kiedy sąd przed wydaniem wyroku wysłucha dziecko?Rozporządzenie szczegółowo wskazuje warunki, w jakich może dojść do przesłuchania małoletniego. Kolorystyka pomieszczenia ma sprzyjać budowaniu atmosfery wzajemnego szacunku i zaufania. Powinna więc pozostać jasna i stonowana. Meble powinny być dostosowane dla dzieci – być w ich rozmiarze i stylu. Jeśli pokój taki znajduje się w budynku sądu/ prokuratury/ jednostki policji, to powinien mieć zapewnione odrębne wejście. Ma to zapewnić dziecku swobodę dotarcia do takiego miejsca oraz nie narażać go na spotkanie z osobami biorącymi udział w innych postępowaniach karnych (np. oskarżonymi). Pokój powinien mieć dostęp do niezależnej utworzenia i wyposażenia jednego takiego pokoju wynosi około 30 tys. zł. Jest ponoszony przez dany sąd/ instytucję. Pora i czas trwaniaPora i czas trwania przesłuchania małoletniego – zgodnie z przepisem wskazanego rozporządzenia – powinny uwzględniać potrzeby wynikające z wieku przesłuchiwanego. Nie powinny więc odbywać się w czasie zajęć szkolnych lub w późnych godzinach wieczornych. Dziecku należy zapewnić niezbędne przerwy. Dziecko do 15 roku życiaW stosunku do dzieci, które nie ukończyły 15 roku życia obowiązują specyficzne zasady dotyczące nie tylko miejsca przesłuchania ale przede wszystkim do zasad jego przebiegu. Dziecko może być przesłuchiwane tylko jednokrotnie, chyba że na jaw wyjdą istotne okoliczności. Zdaniem Sądu Najwyższego reguła ta realizuje zasadę ochrony zdrowia dziecka (wyrok z dnia 22 stycznia 2008 r., sygn. akt V KK 216/08). Ewentualność ta nie powinna być jednak nadużywana. Obecność biegłego psychologa jest obligatoryjna. Jej celem jest obniżenie poziomu strachu, wzbudzenia zaufania i skłonienie dziecka do otwartego mówienia a tym samym uzyskanie wiarygodnego materiału dowodowego. Nie ma więc możliwość przesłuchania dziecka, w sytuacji gdy nie zorganizowano i nie zapewniono obecności psychologa. Przesłuchanie powinno zostać także zarejestrowane przy pomocy kamery. Nagranie daje możliwość odtworzenia go np. w trakcie toczącego się procesu bez konieczności ponownego odbierania zeznań od dziecka. W przesłuchaniu dziecka nie bierze udziału oskarżony. Ma to na celu ochronę dziecka przed traumą związaną z samym przestępstwem oraz z toczącym się postępowaniem. Dziecko od 15 do 18 lat Dzieci pomiędzy 15 a 18 rokiem życia przesłuchiwane są na zasadach ogólnych, w takim samym trybie jak dorośli. W ich przesłuchaniu nie musi brać udziału psycholog. Rozwiązanie to pozostawia wiele do życzenia. Wskazana Fundacja proponuje aby odrębnymi rozwiązaniami objąć również tą grupę przeniesienia wskazanych zasad i standardów do rozporządzenia jest poprawa sytuacji dzieci uczestniczących w postępowaniu karnym. Z raportu Fundacji Dzieci Niczyje wynika, iż mimo istniejących zaleceń w wielu przypadkach nie zapewniono właściwych warunków i zasad serwis: Dziecko i prawo Podstawa prawna: rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie sposobu przygotowania przesłuchania przeprowadzanego w trybie określonym w art. 185a–185c Kodeksu (Dz. U. z 24 grudnia 2013 r., poz. 1642), ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego ( 1997 nr 89 poz. 555), wyrok SN z dnia 22 stycznia 2008 r., sygn. akt V KK 216/08. Opisz nam swój problem i wyślij zapytanie. tworzy się pokój techniczny i pokój przesłuchań. Pokój przesłuchań służy do przeprowadzenia przesłuchania świadka przez sędziego w obecności i z udziałem biegłego psychologa oraz tłumacza, jeżeli został powołany. Pokój techniczny jest to pomieszczenie przylegające do pokoju przesłuchań i oddzielone od niego lustrem
Niedziela, 16 lutego 2003 (16:15) „Niebieski pokój przesłuchań" dla ofiar przemocy w rodzinie otwarto w Komendzie Policji w Stargardzie Szczecińskim. Osobom, które mówią o swej tragedii, zapewniono tym samym o wiele bardziej komfortowe warunki. Rocznie tylko w samym Stargardzie Szczecińskim dochodzi do ponad 3 tys. przestępstw, w których ofiarami są członkowie rodziny, a w szczególności dzieci. Kiedy ofiara przebywa po raz pierwszy na posterunku, gdzie opowiada o swoich tragicznych przeżyciach, zwykle towarzyszy jej zdenerwowanie i bardzo duże emocje. Dlatego w Stargardzie Szczecińskim rozmawia z nimi psycholog, próbując załagodzić sytuację. Pomaga w tym specjalnie urządzony niebiesko-pomarańczowy pokój. Jeden z kolorów - według ekspertów - pozwala się uspokoić, drugi zaś otworzyć. Ponadto, by zaoszczędzić dodatkowych stresów przy kolejnych rozmowach czy podczas rozpraw sądowych w pokoju są zamontowane urządzenia audiotele: kamery i głośniki. Rozmowa nagrana na taśmę magnetowidową ma służyć jako dowód w postępowaniu przed sądem. 16:15
. 97 287 412 73 351 211 455 277

niebieski pokój przesłuchań w sądzie